ժուժկալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒuʒˈkɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժուժ•կալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- տոկուն, դիմացկուն, համբերատար
- զուսպ, ինքն իրեն զսպող
- ժուժկալությամբ՝ չափավորությամբ բնորոշվող, ոչ հախուռն ◆ Ժուժկալ կյանք։
- որտեղ կամ երբ ժուժկալություն է տիրում◆ Պետք չէ այդ անմիտ կապկությունների շռինդը մտնել իմ ժուժկան տունը։ Վազգեն Շուշանյան
- (փխբ․) առհասարակ՝ չափավոր, զուսպ◆ Մի՛ շռայլիր դու բան ու բառ, ժուժկալ եղիր քերթող եղբայր։
- (փխբ․) թույլ, ոչ բուռն, նսեմ, աղոտ ◆ Ժուժկալ ժպիտ։
- (փխբ․) ոչ պերճ, համեստ, աղքատիկ◆ դուրեկան սյունազարդ ճակատ մը ժուժկալ գիծերով(Գրիգոր Զոհրապ)
- (նորբ․) սակավապահանջ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։