Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժու•կով 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Մակբայ

  1. (ժղ․) մի ժամանակ, ժամանակով, երբեմն ◆ Հին արևելքում, մի հին քաղաքում ժուկով մի ջահել աղջիկ էր ծաղկում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ժուկով ժամանակով մի բարեկամ ունեի անունը Սեղբոս։ Ռափայել Պատկանյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս երբեմն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ժուկով ժամանակով- տե՛ս ժուկով-ժամանակով

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել