Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ժ(ը)•պ(ը)•ռոտ 

  1. Մուշ՝ կեղտոտ ◆ Շան ժպռոտ թաթերը։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. Պոլիս, Գամիրք՝ ճպռոտ ◆ Ասլանզադեն ․․․ գիկա ․․․ կը տեսնա Յուսուփ հալ ու մաշ է էղի, կըղտոտ ու ժպռտոտ, չըմքի գիշեր ցերեկ թավլա գիստկեր։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։