ժպտալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒptɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժ(ը)պ•տալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- ժպիտով այս կամ այն զգացմունքն արտահայտել, երեսին ժպիտ խաղացնել
- ժպիտով հավանություն՝ գոհունակություն՝ հաճություն արտահայտել
- (փխբ․) նպաստել, նպաստավոր՝ բարեհաջող լինել, հաջողություն բերել ◆ Հանգամանքները ժպտացին նրան և նա որոշ հարստության տեր դարձավ (Լ. Բուսենար)
- (փխբ․) ցանկություններին՝ ձգտումներին համապատասխանել, ախորժելի՝ դուրեկան՝ հաճելի լինել
- (փխբ․) պայծառ՝ դուրեկան՝ հաճելի լինել, պարզ՝ ջինջ լինել
- (փխբ․) փայլել, շողշողալ, ճաճանչել ◆ Ժպտում են աստղերը
- (փխբ․) ուրախ՝ երջանիկ լինել ◆ Կյանքը ժպտում է
- (փխբ․) պայծառ կերպով երևալ՝ ցոլալ ◆ Սարեր ու ձորեր իրար երեսին նայում են, ժպտում ամպի մշուշով (Վ. Միրաքյան)
- (փխբ․) պայծառ կերպով երևալ՝ ցոլալ ◆ Սարեր ու ձորեր իրար երեսին նայում են, ժպտում ամպի մշուշով (Վ. Միրաքյան)
- (փխբ․) վառ գույներով պարզվել՝ բացվել՝ տարածվել ◆ Հազար գույներով, հազար-հազար ցեղ ժպտում են նրանք ու բուրում այնտեղ (Հ. Թումանյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- խնդալ, ժմնել, ժպիտ անցնել, ժպիտ վազել, ժպիտ խաղալ, ժպիտը երեսից չիջնել,
- տե՛ս քմծիծաղել
- տե՛ս նպաստել
- տե՛ս շողշողալ
- տե՛ս ցոլալ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։