Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժ(ը)պ•տե•րես 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. ժպտուն երեսով, ժպտադեմ ◆ Ինքնաթիռի վերջին սանդղամատից հազիվ իջած՝ ժպտերես մի հայուհի մատուցում է ինձ հսկա մի ծաղկեփունջ ու համբուրում։ Սիլվա Կապուտիկյան ◆ Թե դու չգիտես, Որ այստեղ երկրում մարդը ժպտերես մարդ է գիշատում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա զգաց, որ հարկավոր են հանել յուր գլխարկը և ժպտերես դիմավորել յուր խնամուն։ (Մուրացան)
  2. (փխբ․) գեղեցիկ, գեղատեսիլ, գեղեցկադեմ ◆ Երևանը կդառնա ավելի ծիծաղկոտ, ավելի ժպտերես։ (Մամուլ)
  3. (փխբ․) երջանկություն բերող խոստացող ◆ Ամենուրեք ինձ ընկերացող ժպտերես բախտը չէ՞ր խրտչի արդյոք այդ շամանդառից։ Վարդան Ֆերեշեթյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս ժպտադեմ, ժպտադեմք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել