Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժրութիւն

վանկեր՝ ժ(ը)•րութ•յուն

Ստուգաբանություն

ժիր լինելը◆ Մի ծերունի դեռ պահպանել էր մարմնի ժրությանը։ (Րաֆֆի)
ներքին աշխույժ՝ եռանդ◆ Տեր֊Ավանեսը գովում էր իր ժրությունը և աշխատասիրությունը։ (Շիրվանզադե)
աշխատասիրություն ջանասիրություն◆ Արևը թեպետ արյում էր վերևից, սակայն կալսողները աշխատում էին ժրությամբ։ (Մուրացան) ◆ Գովում է նրա ժրությունը, որ երկու սափոր միասին շալակն առած գալիս էր աղբյուրից ջուր տանելու։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ playfulness, vivacity, sprightliness գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ живость (ru) ‎(živostʹ), оживлённость (ru) ‎(oživljónnostʹ), бойкость (ru) ‎(bojkostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։