Հայերեն դարձվածք

  1. ինչպե՞ս բնութագրել կամ պատճառաբանել, ի՞նչ հասկանալ, ի՞նչ համարել ◆ Իսկ ազատել... ինչպե՞ս պատճառաբանել, ի՞նչ անուն դնել՝ բանիմաց է և աշխատանքի ներկայանում է ժամանակից շուտ։ Մուշեղ Գալշոյան ◆ Չենե [չե՛նե, «թե չէ»] ի՞նչ անուն կը դնեն ինծի, որ չեն մոտիկնար։ (Լեռ Կամսար) ◆ Չգիտեի, թե ինչ անուն պիտի տայի այդ տեսակցությանը, ինչով պիտի արդարացնեի միջամտությունս։ Ն-Դ ◆ -Ծնողներին խոսք եմ տվել-լավ պահել, խնամել. ի՞նչպես ասեմ՝ գնա՛: Անունն ի՞նչ դնել: Ստեփան Զորյան ◆ Ի՞նչ անուն տալ այս երևույթին, ինչպե՞ս գնահատել իրենց արարքը։ ◆ Ի՞նչ անուն կու տան այս տկարության, չեմ գիտեր։ Վազգեն Շուշանյան ◆ Ի՞նչ անուն կտաս ապա այս լպրծուն ճիճուին, որ գլուխը ձվից դեռ չհանած, ինձ խրատներ է գրում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ «Ծո քյոբօղլուքյոբեք [քյոփօղլուքյոփեք. «շունշանորդի»], ի՞նչ ըսե քեզի, ի՞նչ անուն տա այս ըրածիդ: Արմեն Դարյան ◆ Բայց քեզ համա՜ր... չգիտեմ, ի՞նչ անուն տամ ինձ... Քեզ համար չեմ զոհիլ իմ անձը։ (Մուրացան)

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։