Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ibɛɾɑkɑn ˈɡiɾ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) Պիրենյան թերակղզու հնագույն բնիկների այբուբեններից մեկը՝ ավանդված Իվասու կղզում (Բալեարյան կղզիներ), Մալագայում և Նալբաննայում (Հարավային Ֆրանսիա) հայտնաբերված արձանագրություններով


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։