իբռիգ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ իբ•ռիգ 

1. Համշեն, Վան, Սասուն, Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Ղազախ՝ իբրեղ, իբրիխ, իբրուխ, իբրուղ, իպրեխ ◆ Ջրմաան, որ օգտագործվում էր լվացվելիս՝ ջուր լցնելու համար։ Լիան լվացվելու պարագաները վեր հանեց և իբրեղը ձեռքին կանգնեց ջուր լցնելու համար։ ԴՄհ ◆ Բերեց իր հետ մի մեծ լագաբ և իբրեղի մեջ սառը ջուր։ (Րաֆֆի) ◆ Դավիթը քնուց վեր հելավ , իբրուղն ու լականը բերին լվացվավ, հելավ գընաց դըխ ձին։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ կէրքաս,- ասում ա աղջիկը,- իբրուղը տաք ջուր կլցնես, գշերով գշերհանա հաշտումը կկաննես։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։