Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iɡɑkɑnɑkɛɾt mɑsˈnik]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն ածանցները, որոնցով կազմվում են քերականական կամ բնական իգական սեռի բառերը, ինչպես՝ Հին եգիպտերեն t, արաբերեն a‹at, սուդաներեն a, բիշարի t (նախամասնիկ կամ վերջամասնիկ), թոխարերեն aňc, ռուսերեն а, ая, իտալերեն а և այլն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. իգականացուցիչ մասնիկ, իգականացուցիչ վերջավորություն

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։