իդահախ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ի•դա•հախ
- Մուշ՝ այդ անգամ, այդ ժամանակ ◆ Մհեր իդահախ կերթար չոլ նեճրութեն Սասնա ծռեր ◆ Իդահախ տղեկներուն լավ պահեց։ Սասնա ծռեր ◆ Կելնի պարկի պուճախ կբռնե, կը թոթվե, կը տեսնա օր էդ գլխներ, ջիկըրներ ու փորեր դառցեր են օձ ու կարիճ իրար կուտեն։ Իտահաղ կելնի, կառնի զուր պարկն ու կէրթա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։