իդարա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ի•դա•րա
- Կարին, Համշեն՝ ուտելիք, սնունդ, ուտելու պաշար, ապրուստ ◆ Որբևայրի չմնաս, տանդ վրա մարդ բեր աշխատի քանդած տները շինես, գարնան գլոխ մի կով, մի ջուխտ եզ ձեռ բերիս, վարիս ու ցանիս, երեխաներիս համար իդարա հասցնիս։ (Հակոբ Մանանդյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։