իդիլիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [idilˈjɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ի•դի•լի•ա
Ստուգաբանություն
խմբագրել< идиллия < հուն. eidyllion փոքր բանաստեղծություն
Գոյական
- անդորր՝ ոչնչով չխռովվող երջանիկ կյանք՝ գոյություն ◆ Իբր բուրժուական հասարակությունը ազատ է ներքին հակասություններից և իրենից ներկայացնում է դասակարգային ներդաշնակության ու խաղաղության իդիլիա։ (Դասագիրք) ◆ Դու պատրա՞ստ ես այսօր ևեթ սիրույդ առարկայի հետ հեռանալ աշխարհի բոլոր վայելքներից և ապրել շինական իդիլիայով։ (Շիրվանզադե)
- հովվերգություն ◆ Հին ծագում ունի նաև հովվերգությունը՝ իդիլիան, որի մեջ պատկերվում էր բնության գրկում ապրող մարդկանց պարզ ու խաղաղ կյանքը։ (Դասագիրք)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։