Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ի•դի•ոմ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< идиом < ֆր. idiome լեզու, բարբառ < հուն. idoma յուրահատուկ արտահայտություն

Գոյական

  1. տվյալ լեզվին հատուկ դարձվածք, որի իմաստը չի նույնանում իր բաղադրիչների՝ անկախորեն ունեցած իմաստների հետ, առանձնահատուկ արտահայտություն ◆ «Ձեռ առնել», «Աչքի յուղ թռցնել», «Գլխի ընկնել» իդիոմներ են։
  2. (լեզվբ․) մեծ մասամբ միայն տվյալ տվյալ լեզվին բնորոշ այն չտրոհվող բառակապակցությունները, որոնց տարրերը, տվյալ կապակցության մեջ զրկվելով իրենց անկախ իմաստից, միասնաբար արտահայտում են մի նոր իմաստ օր․՝ աչքդ լույս, աչքը ջուր դառավ, տախտակը պակաս

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։