Հայերեն

վանկեր՝ ի•դոլ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

<идол <գերմ․ idol <լատ․ idolum <հուն․ eidolon

Գոյական

  1. (հնց․) կուռք (հեթանոսների մոտ)
  2. (փխբ․) կուռք պաշտամունքի՝ երկրպագության առարկան (դերասան, երգիչ և այլն)

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։