իզ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ իզ
- հետք ◆ Թազա էկած ձան վրա...ոտներիս իզը բռնելով կուգան ընծի կը գտնեն։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
- իզ(ն) ու թոզը կորչել՝ կտրվել՝ չերևալ՝ չլինել՝ չմնալ, անհետ կորչել, ոչ մի լուր՝ տեղեկություն չլինել։ ◆ Գնաց որ գնաց, իզ ու թոզը կտրվել է։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան) ◆ Ճուտի պես մորթեմ, որ իզն ու թոզը չերևա։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Մեր քաղքի առաջնորդը իզն առավ գնաց, էն գնալն էր, որ գնացել է...հեչ հարիֆի իզ ու թոզը չի երևա։ (Խաթաբալա) ◆ Թե որ մին էլ ինձ զոռ կանես... էլ իմ իզն ու թոզս չի մնալ ըստեղ։ (Պերճ Պռոշյան)
- Մոկս, Շատախ՝ եզ։ ◆ Մենակ մեկ իզան կաշու չափ տեղ կուզեմ։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։