իժածին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iʒɑˈt͡sin]
վանկեր՝ ի•ժա•ծին
Բառակազմություն
խմբագրելԱծական
- (նորբ․) իժից ծնված
- (փխբ․) ահավոր չար, հրեշավոր ◆ Ժողովրդի մեջ լուր տարածվեց, թե իժածին Ստալինը կաթողիկոս Չորեքչյանին ընդունել և առաջարկել է, որ իրեն օգնի հայերին Ալթայ տեղափոխելու։ Հայաստանը փոքր տարածություն է, հայերը չեն տեղավորվում։ (Վախթանգ Անանյան)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։