Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ իլ•լաջ 

  1. Հաճն՝ ճար, միջոց, հնար ◆ Տանը նստած՝ քնենք ի անըմ, թա ախր իմ վերչը հո՞ւնց կտեռնա, իմ ճարը, իլլաջը հի՞նչ կինի։ (Տմբլաչի Խաչան)

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. իլլաջ գտնել
    1. ճար՝ միջոց գտնել
    2. դեղ-դարման գտնել ◆ Պուճուր ախպերը մնաց ֆորումը, մենակ դես ընկավ, դեն ընկավ՝ դուս գալու իլլաջ չգտավ: ՏՆՀ
  2. իլլաջ լինել (գործածվում է հարցականով կամ ժխտականով) - ճար լինել, հնար լինել ◆ Տղան շատ համոզեց Ասլանին, հըմը հեչ իլլաջ չէղավ, հախը տվեց ու ճամպու դրավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  3. իլլաջը կտրվել - ճարը կտրվել, այլևս ելք՝ հնար չունենալ
  4. մեկի իլլաջը լինել - մեկի հույսը լինել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։