իլղունի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ իլ•ղու•նի
- Ղարաբաղ՝ մի տեսակ ծառ,որի փայտի տեսակարար կշիռը ջրից ծանր է ◆ Զարմանալի չի մեր հինդերեն իլղունե ծառան, վար մըհակըս կըտըրում, ծերքատ իյունումա ճուրը, տակ անում։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։