իճաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ի•ճաթ Կարին՝ Գործ է ածվում հետևյալ կապակցությունների մեջ․ Իճաթ էնել,
- Ճարել, գտնել, ի հայտ բերել։
- Ստեղծել, հնարել։ ◆ Վայ մոդա իճաթ էնող, տունդ քանդվի։ (Խաթաբալա)
Իճաթ էղնել
- Հայտնվել, երևալ։ ◆ Էդտեղ էնպես ղովտմ է, իճաթ էղեր, օր սաղ գեղ, քաղաք, բիտտուն կերեր է։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Մեկ էրկօրըմ ետև ըդոնց մայլեն գողութուն իճաթ էղավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- Ճարվել, գտնվել։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։