իմալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iˈmɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ի•մալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՄակբայ
- ինչպես ◆ Մանչերդ իմալ են։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ես իմալ ընդու հրամանը չանեմ։ (Մուրացան) ◆ Իմալ կեղնի, որ չքավոր դառը դատի, հարուստ ուտի։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ինչպես
Արտահայտություններ
խմբագրել- Իմալ անել ◆ Իմալ անեմ, իմալ չանեմ, դարդս շատ ա, շիվարել եմ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։