Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ի•մաս•տա•լի

Ստուգաբանություն

նույնն է՝ իմաստալից ◆ Ինչպես իմաստալից են երբեմն իր պատասխանները։ Շեքսպիր ◆ Շատ պիտի զարմանայի, եթե Մարտիկ աղա իմաստալից խոսքեր ըներ։ «Երևանյան օրեր»
◆ Ինչ գեղեցիկ և ինչ իմաստալից ատենաբանություն, ինչ լուրջ, ինչ ուշիմ և ինչ սքանչելի։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Նրա քաղցրախոս լեզվում ամենի համար կային խիստ իմաստալից գովասանքներ։ (Րաֆֆի)
◆ Պարույրի սև աչքերը և իմաստալից հայացքը ամենքին գրավում էին։ ◆ Այժմ նա մտածում էր տիկին Մարթայի մաիսն, մերթ ընդ մերթ նրա վրա գաղտուկ իմաստալի հայացքներ ձգելով։ (Շիրվանզադե) ◆ Միայն եղել էին խոսակցության մեջ մթին ակնարկություններ. լուռ և իմաստալից ժպիտներ։ (Րաֆֆի) ◆ Մենք թողել ենք և մեր գեղեցիկ ու իմաստալի խաղերը։ Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։