իմաստակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [imɑsˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ի•մաս•տակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- իմաստակության վրա հիմնված դատողություններ անող մարդ, ճարտարամտությամբ հայտնապես սխալ դրույթները որպես ճշմարիտ ներկայացնող մարդ◆ Գրողը տանի, նա է անպայման իմ օգնականը։Վերջացավ ավաղ…կգա կցրի տեսիլն այս չքնաղ։Այդ չոր ու ցամաք իմաստակն մաբան ։ Թարգմ
- թերուս՝ տգետ, բայց իրեն իբրև գիտուն ներկայացնող մարդ◆ Ափսոս միյան , որ փոխանակ մեծ գիտունի, ստորնագույն և պաևզունակ իմաստակին պիտի ընդիմախոսե։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- տե՛ս սոֆիստ◆ Թեթևին մեկն է իմաստակն է ։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Մեր դպրոցները…ամենաթշվառ դրության մեջ են, նոր իմաստակների ձեռքում խաղալիք են դարձել։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- թերուս, իմաստամոլ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։