Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ի•մաս•տա•կութ•յուն

Ստուգաբանություն

ըստ ձևի ճիշտ, բայց ըստ էության սխալ մտահանգում, դիտավորությամբ թյուրիմացության մեջ գցող՝ մոլորեցնող մտահանգում ◆ Թագավորում է ճգնամոլությունը և նրա հետ նաև մեղկ երազանքի սնամեջ վիճաբանության, գրամոլության և իմաստակության ճաշաը ◆ Նա ընտրում է նրա միջից միայն մի քանի բառեր և անամոթ իմաստակությամբ աղավաղվում է, խեղաթյուրում է նրա միտքը։ Լևոն Միրիջանյան
այդպիսի մտահանգումների վրա հիմնված դատողություն՝ ապացույց ◆ Կուբուրովը մի քիչ իմաստակություններ է սիրում։ (Հրաչյա Քոչար) ◆ Իմաստակությամբ հերքում է հասարակական շահերի մասին մտածելու ու գործելու կարևորությունը։ (Մուրացան)
իմաստակ լինելը
(փխբ․) տգիտություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ sophism գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Софистика (ru) ‎(Sofistika) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։