Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ իմաստաւորուել

վանկեր՝ իմաս•տա•վոր•վել

Ստուգաբանություն

իմաստավորել-ի ◆ Աշխատանքային ոգևորություն, մտքի, մկանի հոգու և ձեռքի իմաստավորված թևահարումի ներդաշնակություն դու նվիրված։ Համո Սահյան
◆ Դամալջըքի այն ուրվագիծը, որ ստեփանը կազմել էր հոր ցանկությամբ, այժմ իմաստավորրվեց։ Ֆրանց Վերֆել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ meaning գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ смысл (ru) ‎(smysl) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։