Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ իմա•ցա•կան 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. իմացության հատուկ՝ վերաբերող ◆ Իմացական կարողություն։, ◆ Այն դատողությունները, որոնք ձևական տրամաբանության համար միևնույն տիպի են, դիալեկտիկական տրամաբանության տեսակետից տարբեր իմացական արժեք ունեն։
  2. (հնց․) իմացող, գիտուն, իմաստուն ◆ Ստեղծողը իմացական կարողությամբ կատարելագործեց մարդը։ (Րաֆֆի)
  3. (հնց․) տեղյակ, գիտական ◆ Ես կարճիմաստ իմացական ու խոնարհած խելք։ Սիամանթո , ◆ Երբեմն ալ այդ իմացական լռությունը կխզեին իրարու ժպտելով։ Զապել Եսայան
  4. (հատուկ կրթ․) հիմնված է էմպիրիկ իմացության վրա

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. իմացողական
  2. տե՛ս իմանալի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։