Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [impɾɔvizɑt͡sʰˈjɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ իմպ•րո•վի•զա•ցի•ա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

լատ. improvisus-անսպասելի, անպատրաստ

Գոյական

  1. հանկարծաստեղծություն, այն երևույթը, երբ մարդը, հայտնվելով պրոբլեմային իրավիճակում, առանց նախապատրաստական մտավոր աշխատանքի, ելք է գտնում, ունենում է մտահղացումներ կամ հստակորեն վերարտադրում է այն գիտելիքները, որոնք թվում է թե վաղուց մոռացված էին
  2. հանպատրաստից, տեղնուտեղը հորիված խոսք, խաղ, երգ և այլն
  3. (երաժշտ․) գեղարվեստական ստեղծագործության հատուկ ձև, որի դեպքում ստեղծագործումը կազմավորվում և մարմնավորում է անմիջականորեն կատարման ընթացքում

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս ստեղծաբանություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
  • Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
  • Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։