Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խահուէ

վանկեր՝ ին•կեր

Ստուգաբանություն

<инка<իսպ․ inca

նախապես Պերուում ապրող հնդկացիական մի ցեղ, հետագայում այդ ցեղի ստեղծած պետականության մեջ իշխողների դասը
(ազգգր․) սկզբում (XI-XIIIդդ․) Պերում բնակվող կեչուա լեզվախմբի հնդկացիների ցեղ, հետագայում տիրող դաս՝ ցեղային միավոմամբ կազմավորված պետության մեջ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։