Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkubɑt͡sʰˈjɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ին•կու•բա•ցի•ա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< инкубация < լատ. incubatio

Բայ

  1. հիվանդության թաքուն շրջանը՝ վարակվելուց մինչև առաջին ախտանիշների երևան գալը
  2. արհեստական եղանակով ճտեր հանելը ◆ Թռչնաբուծկան ֆերմաներում սկսվեց ինկուբացիայի շրջանը։ (Մամուլ), ◆ Նոր հնարավորություն կտա ինկուբացիայի աշնանային սեզոնը կրճատել։ (Մամուլ)
  3. (հուն․ դից.) հույների և հռոմեացիների մոտ գիշերը տաճարում մնալու սովորություն, ապագան գուշակող երազ տեսնելու կամ էլ հիվանդությունից բուժվելու համար

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ճտահանություն
  2. խմորում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մ․ Ն․ Բոտվիննիկ, Մ․ Ա․ Կոգան, Մ․ Բ․ Ռաբինովիչ, Բ․ Պ․ Սելեցկի։ Թարգմ․՝ Ս․ Մ․ Կրկյաշարյան, Դիցաբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 364 էջ։
  • Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։