Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խահուէ

վանկեր՝ ինկ•վի•զի•տոր

Ստուգաբանություն խմբագրել

< инквизитор < լատ

ինկվիզիցիայի դատավոր ◆ Գլխավոր ինկվիզիտորը հրամայում է բերել Ս․ Վալենտինի մամուլը։
ուրիշներին մարմնական կտտանքների տանջանքների ենթարկող մարդ
առհասարակ՝ ուրիշներին տանջել չարչարել սիրող մարդ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։