Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkvizit͡sʰˈjɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինկ•վի•զի•ցի•ա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< инквизинция < լատ. inquisitio քննություն

Գոյական

  1. կրոնաքննություն, հավատաքննություն։
  2. տանջանք, չարչարանք ◆ Նա ինձ ազատում է ընթերցողի հետաքրքրություն ասված անողոք հալածանքից, որ երբեմն խեղճ վիպասաններին ենթարկում է ինկվիզիցիայի: (Շիրվանզադե) ◆ Դա գրական մտավոր ինկվիզիցիա է, բայց ինկվիզիցիաների ժամականը վաղուց է անցկացել։ Հովհաննես Թումանյան
  3. բռնակալություն, բռնապետություն ◆ Ինչ բան է գանգ կոչված մարդկային այս գլուխը, որ ստեղծում է տաճարներ, աստվածներ, ինկվիզիցիա և դևեր։ (Շիրվանզադե) ◆ Իր համարձակ մտքերի համար ինկվիզիցիայի խարույկի վրա զոհվեց Բրունոն։ (Դասագիրք)
  4. կեղեքում
  5. կաթոլիկ եկեղեցու դատական և քննչական կազմակերպությւն, որը ստեղծվել է կաթոլիկ եկեղեցու հակառակորդներին հալածելու և պատժելու համար։

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։
  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։