Հայերեն
վանկեր՝ ինն
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *enun- (*eneun, *neun- ձևերի կողքին) արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն náva, ավեստերեն nava, հունարեն εννέα, գոթերեն niun:
Թվական
- թիվ ութից հետո և տասից առաջ ◆ Ամբողջ ինն ամիս տևեց, մինչև կարողացավ նա խաղաղացնել գոթերին։ (Րաֆֆի)
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինն
վանկեր՝ ի•ն(ը)ն
Բաղադրյալ բառեր
|
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
|