Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինս•պեկ•տոր  

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< инспектор < լատ. inspector

Գոյական

  1. ստորադաս մարմինների կամ պաշտոնյաների գործունեության ստուգումն ու հսկողությունն իրականացնող պաշտոնյա ◆ Ինսպեկտորից, հրաման կա… վերջացնեմ՝ ուղարկեմ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ով ինձ նման քամի կուլ տվողին սեմինարյաի իսպեկտորի պաշտոն կտար։ (Շիրվանզադե)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել