ինստիտուցիոնալիզմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [institut͡sʰiɔnɑˈlizm]
վանկեր՝ ինս•տի•տու•ցի•ո•նա•լիզմ
Ստուգաբանություն
խմբագրել< иснституционализм < լատ. instito հրահանգ, հորդոր
Գոյական
- XX դարի պետականագիտության ուղղություն, հասարակության, պետության և իրավունքի խնդիրների քննարկման հիմքը համարում է որոշակի նպատակով միավորված մարդկանց կայուն խումբը (ընտանիք, կուսակցություն, տրեստ, եկեղեցի, արհմիություն, պետությունն)
- (տնտ․) հոսանք XX դ. ամերիկյան քաղաքատնեսության մեջ. հիմնվում է տնտեսական գործընթացների էության և շարժիչ ուժերի, առավելապես արտատնտեսական մեկնաբանման վրա
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։