Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ին•տեր•ֆե•րեն•ցի•ա

Ստուգաբանություն

< интерферференция <լատ. iner+ferens (ferentis) տանող

ռադիո՝ լուսային՝ հնչյունային ալիքների փոխադարձ ուժեղացում կամ թուլացում` նրանց իրար վրա գալու, իրար վրա բերվելու ժամանակ
(հոգեբ.) հիշողության պրոցեսներում առաջ եկող այն երևույթը, երբ ընկալված ինֆորմացիայի որոշ մասը կամ ձևավորվող հմտությունը մոռացման է ենթարկվում այլ գործունեության կատարման կամ ինֆորմացիայի նոր բաժինների ընկալման ազդեցության տակ (բացասական ինտերֆերենցիա) կամ, ընդհակառակը, ուժեղանում է, ավելի լավ է վերարտադրվում (դրական ինտերֆերենցիա)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։