Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑbuχutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•բու•խութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ինքնաբուխ լինելը ◆ Նա տալիս է անարգել մի կյանք, զուրկ ինքնաբուխությունից։ Թարգմ

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել