ինքնագլխություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑɡlχutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ինք•նա•գ(ը)լ•խութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ինքնագլուխ լինելը ◆ Իսկ նա դրա մեջ ինքնագլխություն է տեսնում։ Սերո Խանզադյան
- (փխբ․) ինքնագլուխ անձ ◆ Երբեք հնարավոր չեղավ, որ բազմաթիվ կալվածատիրական ինքնագլխություններ համախմբվեն ընդհանուր պետական Հասկացողություն շուրջ։ (Լեո)
- ինքնագլուխ արարք
- (հզվդ․) ինքնուրույն պետականութուն, անկախություն ◆ Հավատի պատրվակով միտում է (Հազկերտը) մեր ինքնագլխության, մեր աշխարհին, մեր ազատության։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- ազատություն, անիշխանություն, ինքնիշխանություն, ինքնօրինություն, ինքնավարություն, անկախություն
- ինքնակամություն, ազատակամություն
- կամայականություն, քմահաճություն, հակօրինություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։