Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•գ(ը)•լուխ

Ստուգաբանություն

ինքն իր գլխի տեր, ուրիշին չենթարկվող, ըստ իր կամքի գործող՝ վարվող, ինքնակամ ◆ Ես Միքայել Ալիմյանն եմ, հարուստ, ինքնագլուխ իշխան։ (Շիրվանզադե)
ինքնուրույն, անկախ
ուրիշներին հաշվի չառնող, իր ուզածի՝ քմահաճույքի համաձայն վարվող ◆ Տեր Մամիկոնեից, ո ՞վ է ռամիկը, որ վեր է կենում ինքնագլուխ, ֊ ասաց Արշակ Ռշտունին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
կամայական, քմահաճ, կամայականությամբ արված՝ կատարված՝ եղած ◆ Կոլխոզի նախագահների ինքնագլուխ կարգադրություններով բաց է թողնված ցորեն։ (Մամուլ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ self-governing, independent, selfish, willful գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Самоуправный (ru) ‎(Samoupravnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։