ինքնագոհություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑɡɔhutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ինք•նա•գո•հութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ինքնագոհ լինելը
Հոմանիշներ խմբագրել
- ինքնաբավականություն, ինքնահավանություն, անձնազոհություն, անձնահավանություն, անձնապաստանություն, անձնահաճություն, ինքնահաճոլթյուն, ինքնապաստանություն, մտահաճություն ◆ Եվ նրան առանձին ինքնագոհություն էր պատճառում նրա անձնասիրությունը փայփայող այն հանգամանքը։ (Նար-Դոս) ◆ Տես ինչ ինքնագոհություն է արտահայտում նրա կոշտ դեմքը։ (Շիրվանզադե)
- բավականություն, հաՃույք ◆ Եվ երբ բաժանվում էր նրանից, սիրտը լցվում էր ինքնագոհության շլացուցիչ զգացումով։ (Շիրվանզադե)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։