Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•դա•տաս•տան

Ստուգաբանություն

ինքնագլուխ առանց իշխանության գիտության և առանց դատի մեկին պատժելը ◆ Քարկոծողները իրենցով ծածկեցին ինքնադատաստանի զոհին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Թագավորում էր բռունցքի իրավունքը, այսինքն՝ բռնի ուժը և ինքնադատաստան կատարելու սովորությունը։
ինքն իրեն դատելը դատապարտելը
ինքն իրեն դատելը դատապարտելը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։