Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•ծին 

Ստուգաբանություն խմբագրել

հուն. autos + genos` «ցեղ, ծնունդ, ծագում»

Ածական

  1. ինքն իրեն ծնված՝ գոյացած՝ առաջացած
  2. բնականորեն և մաքուր՝ անխառն վիճակով առաջացած
  3. (փխբ․) ինքնակոչ, տնաբոլյս, ինքն իրեն որևէ ուսմունքի՝ ուղղության՝ գիտության ներկայացուցիչ հայտարարող՝ ներկայացնող՝ համարող

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ինքնագոյ, ինքնագոյակ, ինքնածնունդ, ինքնեղ (հնց․)
  2. տե՛ս ինքնաձույլ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ինքնածին մետաղ- բնության մեջ ինքնին առաջացած անխառն՝ մաքուր վիճակում գոյություն ունեցող մետաղ

Աղբյուրներ խմբագրել

Հայերեն

Ստուգաբանություն խմբագրել

հուն․ autos + genos` «ցեղ, ծնունդ, ծագում»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) օրգանիզմում ծագող

Հոմանիշներ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։

Հայերեն

Ստուգաբանություն խմբագրել

լատ․ genuinus` «բնական, բնածին»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. բնածին, իսկական

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։