Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑt͡sɔvɑˈnɑl]

վանկեր՝ ինք•նա•ծո•վա•նալ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Բայ

  1. (նորբ․) իրենով ծով դառնալ, ինքն էլ ծովին միանալ ◆ Ամեն առվակ ․․․ մի երկու տերևի բույր կբերի իր հետ, մինչև գետակվի, ինքնածովանա։ Համո Սահյան «Գրական թերթ»

Աղբյուրներ

խմբագրել