Հայերեն

Գոյական


  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑkɛnsɑɡɾutʰˈjun]

վանկեր՝ ինք•նա•կեն•սագ•րութ•յուն 

  1. (սոց․) մարդու կյանքի գրված պատմությունը, որը գրվել է հենց իր կողմից

Ստուգաբանություն

խմբագրել
  1. իր կյանքի նկարագրությունը, իր կենսագրությունը ◆ Ինքնակենսագրական տեղեկություններ։ ◆ Քիչ չեն շեքսպիրյան սոնատների մեջ այնպիսիք, որոնք ինքնակենսագրական տարր են պարունակում։ (Դասագիրք)
  2. մեկի ինքնագիր կենսագրությունը որպես պաշտոնական փաստաթուղթ
Հոմանիշներ
խմբագրել

ինքնապատմություն (հնց․)

Արտահայտություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։