Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑkɔˈɾujs]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•կո•րույս 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. ինքն իրեն կորստի մատնող՝ մատնած ◆ Ինքնակորույս փողոցե փողոց թափառեցա։
  2. իրեն կորցրած, մոլորված, շշմած

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել