Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑkɔˈɾujs]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•կո•րույս 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. ինքն իրեն կորստի մատնող՝ մատնած ◆ Ինքնակորույս փողոցե փողոց թափառեցա։
  2. իրեն կորցրած, մոլորված, շշմած

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել