Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•հա•տում

Ստուգաբանություն խմբագրել

հուն. autos + tome` «կտրվածք, հատում»

(կենս․) ինքն իր մարմնի մի մասը հատելը՝ կտրելը, ինքնախեղում (աուտոտոմիա) ◆ Պատերազմի երկյուղից շատ վախկոտներ դիմում են ինքնահատումի: ◆ Թշնամու բերանն ընկնելու դեպքում մողեսի պոչի որևէ մասը կարող է կտրվել, որով նա ազատվում է թշնամուց։ ◆ Այդ երևույթը կոչվում է ինքնահատում: (Դասագիրք)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

հուն․ autos + tome` «կտրվածք, հատում»

(ֆզլգ․) որոշ կենդանիներին հատուկ պաշտպանական միջոց՝ մարմնի այս կամ այն վնասված հատվածը անջատելու ունակություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ autotomy ռուսերեն՝ автотмия (ru) ‎(avtotmija)

Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։