ինքնամոխրացնող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑmɔχɾɑt͡sʰˈnɔʁ]
վանկեր՝ ինք•նա•մոխ•րաց•նող
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) ինքն իրեն մոխրացնող ◆ Խոցված ու վիրավորված հանճարի արժանապատվության ձայնն է, որ ընթացք է ստանում հոգեկան ու զգացմունքային ուժերի ինքնամոխրացնող գերլարմամբ։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։