ինքնանետիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑnɛˈtit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ինք•նա•նե•տիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ինքնովի՝ ինքն իրեն նետը նետող՝ արձակող
Գոյական
- (նորբ․) ինքնաթիռներից, տիեզերանավերից, վտանգի կամ վայրէջքի ժամանակ ավտոմատ կերպով դուրս նետող սարք ◆ ԱՄՆ-ը ծովային հետևակի համար գնում է ՅԱԿ-141 ինքնաթիռներ և ավիացիոն ինքնանետիչներ։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- ինքնանետիչ համակարգ - համակարգեր, որոնց կիրառման դեպքում հնարավոր է ինքնաթիռի նստատեղին կամ նստատեղերին նստած մարդկանց առանձին կամ միասին դուրս նետել ինքնաթիռից
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։