ինքնապաշտպանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑpɑʃtpɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնապաշտպանութիւն
վանկեր՝ ինք•նա•պաշտ•պա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- վտանգից՝ հարձակումից՝ թշնամական գործողություններից ինքն իրեն պաշտպանելը
- ինքնապաշտպանական խոսք՝ ելույթ՝ գրվածք
- կենդանիների ինքնապաշտպանական բնազդը
- մարդկանց բնակչության՝ ազգի իրեն պպշտպանելու և պահպանելու միջոցների ու միջոցառումների ամբողջությունը
- (դիվ․) միջազգային իրավունքում նշանակում է ռազմական բնույթի գործողություններ, որոնք ձեռնարկում է հարձակման ենթարկված պետությունը։ Պետության գործողությունները համարվում են ինքնապաշտպանություն միայն այն դեպքում, երբ ձեռնարկվում են ի պատասխան ագրեսիայի։ Ինքնապաշտպանությունը չի բացառում հարձակողական բնույթի ռազմական գործողություններ
Հոմանիշներ խմբագրել
- անձնապաշտպանություն, ինքնապահպանություն, անձնապահպանություն
Արտահայտություններ խմբագրել
- ինքնապաշտպանության խումբ՝ խմբակ- բնակելի շենքի բնակիչներից կամ ձեռնարկության բանավոր-ծառայողներից կազմված խումբ՝ խմբակ, որն իրականացնում է տեղական հակաօդային պաշտպանության միջոցառումները
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։