ինքնասույզ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑˈsujz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնասոյզ
վանկեր՝ ինք•նա•սույզ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- ինքն իրեն սուզվող՝ խորասուզվող՝ ջրի խորքն իջնող ◆ Նա նստած էր խոհուն և ինքնասույզ: (Նաիրի Զարյան) ◆ Նա ինքնասույզ և ինքնամփոփ մարդ է։
- ինքն իր մեջ՝ իր մտքերի՝ զգացմունքների մեջ սուզվող՝ սուզված ◆ Րաֆֆին հաստատում է, որ գրականության համար չի կարող գոյություն ունենալ ինչ-որ ներփակ, ինքնասույզ աշխարհ։ Մամուլ
- ինքնամփոփ, ինքն իր մեջ սուզված՝ խորասուզված՝ մեկուսացած ◆ Մի այդպիսի զրույցի միջոցին մեկը նկատեց Ամիրայի ինքնասույզ վիճակը։ ՍԶ
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս ինքնամփոփ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։