ինքնավերարտադրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑvɛɾɑɾtɑdɾutʰˈjun]
վանկեր՝ ինք•նա•վե•րար•տա•դրու•թյուն, ինք•նա•վե•րար•տա•դրում
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) իր նման սերունդ տալը, սերունդ տալով գոյատևելը, շարունակվելը ◆ Եթե էթնոսն ինքը թերանում է կատարելագործվել, ստեղծել ինքնավերարտադրությանը նպաստող․․․ անհրաժեշտ համակարգեր, ապա նա դատապարտված է։
- (փխբ․) ◆ Ինքն իրեն կատարելագործելով հարստանալը, բազմապատկվելը։ ◆ Ինքնավերարտադրման հնարավորությունը կորցրած թույլ վարչախմբերը սեփական գոյությունը երկարաձգելու հնարավորությունը փնտրում են հայրենասիրության մեջ։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։